Hoe het was na Huaraz
Door: Hans en Maarten
Blijf op de hoogte en volg maarten
15 November 2013 | Peru, Ayacucho
Weer op de fiets en gelijk maar richting de waarschijnlijk hoogste pas, via Conococha met het gelijknamige meer. Als we achterom kijken hebben we nog een prachtige blik op de witte toppen van de Cordillera Blanca en voor ons zien we de toppen van de Cordillera Huayhuash opdoemen.
Bij het meer is het koud, winderig en mistig en ook de overnachtingsplek had meerdere gevallen sterren, waaronder Hans die door de lattenbodem van zijn bed zakte.
Een geleidelijke klim brengt ons op de 4720 meter hoge Abra Yanashalla met aan de andere kant een frisse maar lekkere afdaling naar Huallanca (dat kwamen we eerder op de kaart ook al tegen). We fietsen verder door een mooi dal naar beneden en daarna met windje in de rug omhoog naar de blubberpoel die Chavinillo heet. Het hostal verwachtte kennelijk geen gasten meer want er moet erg lang op de deur worden gebonst voor er een hoofd uit het raam verschijnt.
Op de laatste pas voor Huánuco komen we nog langs de Corona del Inca's, een rotspartij in de vorm van een kroon.
In Huánuco is er kennelijk nog geen zwarte pieten discussie gaande.
Daarna een lange klim door een mijngebied naar het meer van Junín. Bij de eerste de beste eetstop krijgen we Maca, in vloeibare vorm, voorgeschoteld het lokale superfood, goed tegen allerlei kwaaltjes en nog potentie verhogend ook. Het gedroogde knolvormige gewas ziet eruit als knoflook maar smaakt naar karamel en is erg lekker door de jugo de papaya.
Een zwaarbeladen Oostenrijkse fietser die we tegenkomen langs het meer verteld dat hij eigenlijk al vanaf Ushuaia wind tegen had, voor ons goed nieuws.
We volgen vier dagen lang de stroomafwaarts kabbelende Rio Mantara.
In Huancayo maken we nog een uitstapje naar de rotsformaties van Torre Torre, een bijzonder door wind en water uitgesleten landschap.
De laatste 42 kilometer en 195 meter zijn oer Hollands vlak en kaarsrecht, hier blijkt dan ook een week later de 29ste editie van de Internationale Marathon de los Andes te worden gehouden, pittige klus op ruim 3000 meter hoogte!
Waar de Rio Mantara afbuigt naar de Amazone fietsen wij in een stoffig cactuslandschap verder weer omhoog naar Huanta.
Het kan van de championnetjes op de pizza's van Toto komen of van het ijsje als toetje, in ieder geval is de maag van Maarten dusdanig overstuur dat alles wat er tijdens de volgende, gelukkig korte, rit wordt ingestopt binnen twee kilometer weer in de berm beland.
De rustdag in Ayacucho komt goed uit, helemaal omdat gedurende de dag de pols van Hans steeds meer pijn gaat doen en de volgende dag doorfietsen geen optie blijkt. We trekken alles uit de kast om hem weer op de fiets te krijgen, ontstekingsremmend zalfje, verbandje en massage van de vriendelijke eigenaresse van het prachtige hostal. Het kruidendrankje dat Maarten van haar kreeg hielp ook, dus de verwachtingen zijn hoog gespannen.
Overigens niet verkeerd om hier even te blijven, het is een van de weinige steden met een mooie oude binnenstad en een goed moment om de site weer eens bij te werken.
Bij het meer is het koud, winderig en mistig en ook de overnachtingsplek had meerdere gevallen sterren, waaronder Hans die door de lattenbodem van zijn bed zakte.
Een geleidelijke klim brengt ons op de 4720 meter hoge Abra Yanashalla met aan de andere kant een frisse maar lekkere afdaling naar Huallanca (dat kwamen we eerder op de kaart ook al tegen). We fietsen verder door een mooi dal naar beneden en daarna met windje in de rug omhoog naar de blubberpoel die Chavinillo heet. Het hostal verwachtte kennelijk geen gasten meer want er moet erg lang op de deur worden gebonst voor er een hoofd uit het raam verschijnt.
Op de laatste pas voor Huánuco komen we nog langs de Corona del Inca's, een rotspartij in de vorm van een kroon.
In Huánuco is er kennelijk nog geen zwarte pieten discussie gaande.
Daarna een lange klim door een mijngebied naar het meer van Junín. Bij de eerste de beste eetstop krijgen we Maca, in vloeibare vorm, voorgeschoteld het lokale superfood, goed tegen allerlei kwaaltjes en nog potentie verhogend ook. Het gedroogde knolvormige gewas ziet eruit als knoflook maar smaakt naar karamel en is erg lekker door de jugo de papaya.
Een zwaarbeladen Oostenrijkse fietser die we tegenkomen langs het meer verteld dat hij eigenlijk al vanaf Ushuaia wind tegen had, voor ons goed nieuws.
We volgen vier dagen lang de stroomafwaarts kabbelende Rio Mantara.
In Huancayo maken we nog een uitstapje naar de rotsformaties van Torre Torre, een bijzonder door wind en water uitgesleten landschap.
De laatste 42 kilometer en 195 meter zijn oer Hollands vlak en kaarsrecht, hier blijkt dan ook een week later de 29ste editie van de Internationale Marathon de los Andes te worden gehouden, pittige klus op ruim 3000 meter hoogte!
Waar de Rio Mantara afbuigt naar de Amazone fietsen wij in een stoffig cactuslandschap verder weer omhoog naar Huanta.
Het kan van de championnetjes op de pizza's van Toto komen of van het ijsje als toetje, in ieder geval is de maag van Maarten dusdanig overstuur dat alles wat er tijdens de volgende, gelukkig korte, rit wordt ingestopt binnen twee kilometer weer in de berm beland.
De rustdag in Ayacucho komt goed uit, helemaal omdat gedurende de dag de pols van Hans steeds meer pijn gaat doen en de volgende dag doorfietsen geen optie blijkt. We trekken alles uit de kast om hem weer op de fiets te krijgen, ontstekingsremmend zalfje, verbandje en massage van de vriendelijke eigenaresse van het prachtige hostal. Het kruidendrankje dat Maarten van haar kreeg hielp ook, dus de verwachtingen zijn hoog gespannen.
Overigens niet verkeerd om hier even te blijven, het is een van de weinige steden met een mooie oude binnenstad en een goed moment om de site weer eens bij te werken.
-
15 November 2013 - 21:11
Peter & Karin:
Hoi Hans en natuurlijk ook Maarten,
Fijn dat jullie de site hebben bijgewerkt, erg leuk om weer te lezen. Jullie maken een prachtige tocht, volgens mij om nooit te vergeten, wordt nog wel even door fietsen.
Gelukkig hadden we je gister nog gesproken en dan vertel je niets van je pols, moeten we dat lezen.
Wel vertellen over Maarten zijn darmen. Gaat het nu beter met de pols???
Hier alles oké, net naar de film geweest de Nieuwe Wildernis, was wel aardig maar iets te lang dradig.
Goede reis verder en tot over een dag of 12 :-)
Groetjes, Peter & Karin -
16 November 2013 - 09:31
Marianne:
Hey mannen
Weer een prachtig verhaal met nog indrukwekkendere foto's!
Hoe is mogelijk Hans dat jij als zo'n licht mannetje door een lattenbodem zakt!?!?! Kwam zeker door dat potentieverhogende middel ;-) alle gekheid op een stokje, hoop dat alle ongemakken weer de deur uit zijn. Pols en darmen hersteld, en weer genieten van jullie reis met het windje in de rug.
Groet, Marianne -
16 November 2013 - 13:20
Sandra:
He hallo Maarten en Hans,
Ondanks de pietendiscussie is net de Sint met Pieten en oorbellen gearriveerd in Amersfoort. Ik heb ze gezien bij de brug, een hoop kinderen met ouders, daarna dacht ik de rust weer thuis te vinden maar we hebben nieuwe buren die lekker aan het schuren zijn.
De foto's zijn mooi, de omgeving ziet er ruig uit. Hoop dat alle lichamelijke ongemakken weer hersteld zijn en jullie weer kunnen genieten van jullie avontuur!
Groetjes Sandra -
16 November 2013 - 15:39
Bytheway:
Hallo Maarten en Hans,
Het blijft elke keer een genot om jullie verslag te lezen en de foto van het prachtige landschap te aanschouwen.
Sterkte met alle lichamelijke ongemakken en blijf genieten en schrijven.
groet Bert. -
18 November 2013 - 09:30
Trea:
Hoi Hans en Maarten,
We hopen dat alle kwalen gauw voorbij zullen zijn en jullie weer ongeschonden verder kunnen. Mooi verhaal en prachtige foto's. Hier is alweer aardig wat water gevallen, harde wind enzovoort. Gevolg: niet alleen water buiten, maar ook binnen bij de ingang. Gelukkig alleen een pijp verstopt door bladeren en het drama is opgelost. Maar alles zeiknat helaas. Aan de jullie foto's te zien hebben jullie goed weer. Verheug mij op jullie volgende avontuur. Goede reis verder en groetjes van je collega's en mijn persoontje :-) Trea -
18 November 2013 - 20:11
Heidi & Hardy:
Hoi Maarten & Hans,
Ik heb de verrichtingen weer even bijgelezen, liep pas een maand of 2 achter, ziet er allemaal mooi uit, vooral die van 0-4750, ook die Torro Toro is mooi, die hebben wij net gezien met Pol in Capadozie Turkije, ook mooi.
Ik ben bang dat ik jullie site adres heb verklapt aan een paar kennisen, kun je wellicht binnenkort ook een berichtje van verwachten.
PS Hans, versie 3.0 doet het nog steeds, al met 45km/h getest vanaf de holterberg.
Veel plezier en succes. -
20 November 2013 - 19:03
Rob:
Hoi Hans,
Geweldig man al die verhalen. Bijzonder om te lezen van je pols. Ik had toen behoorlijk last van mijn handen. Vermoedelijk kwam het van het trekken aan het stuur tijdens het klimmen. Rust is vermoedelijk wel het enige middel.
Hier gaat het goed. De bezuinigingen van mijn werkgever houden momenteel in dat ze mijn uren niet kunnen betalen. Financieel niet zo goed nieuws maar ik heb mij wel in mei een maand laten uitroosteren ter compensatie. Ra ra ra wat ik ga doen?.... Ik heb er nu al zin in.
Groeten,
Rob -
20 November 2013 - 19:04
Dora:
Ik zit nu bij Rob en Dorothe te eten. Heel veel groeten. Mam
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
